Lichaam van het paard

​In deze reeks gaan we dieper in op de zin ‘Twee zielen willen wat twee lichamen kunnen’. In het vorige blogbericht bespraken we de ziel van de ruiter, in deze blog het lichaam van het paard. 

---

In de Academische Rijkunst draait alles om harmonie en respect tussen ruiter en paard. Een van de kernprincipes van deze eeuwenoude discipline is het zorgvuldig trainen van het lichaam van het paard, want paarden zijn van nature niet gebouwd om mensen te dragen. De training gaat verder dan alleen fysieke oefeningen; het draait om het ontwikkelen van een diepgaande connectie en het bevorderen van het welzijn van het paard.

Bij het trainen draait alles om balans, kracht en soepelheid. Het begint met het herkennen van de natuurlijke scheefheid van het paard en het geleidelijk corrigeren ervan. Oefeningen zoals zijgangen en geschoolde gangen helpen onder andere om de spieren te versterken en gewrichten soepeler te maken. Het resultaat is een lichaam dat in balans is en vrij kan bewegen.

Balans is de sleutel tot een goed getraind paardenlichaam. Het paard leert zijn gewicht gelijkmatig over zijn vier benen te verdelen, waardoor het stabiel en wendbaar wordt. Dit stelt het paard in staat om uiteindelijk verzamelde bewegingen uit te voeren zonder te veel gewicht op de voorhand.

De ruiter speelt een cruciale rol bij het trainen van het lichaam van het paard. De juiste houding, zit en subtiele ruiterhulpen zijn essentieel om het paard te begeleiden naar de gewenste bewegingen. 

Het ultieme doel is een paard dat veerkrachtig, wendbaar en sterk is. Een paard dat in balans beweegt, met een krachtig achterbeen dat het gewicht draagt en een 3 dimensionale beweging in de wervelkolom. Een paard dat fysiek gezond is, heeft veel meer comfort en voelt zich beter in zijn vel. Dit zorgt dan weer voor een boost in het mentale stuk van de training.

Marion van de Klundert